دانلود تحقیق با موضوع گودبرداري و پي كني،
در قالب word و در 75 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
طبقه بندي زمينها
زمينها رابر حسب مورد مي توان بر حسب نوع (اندازه) مصالح متشكله، برحسب وضعيت طبيعي، و يا برحسب ميزان نشست و قابليت تراكم طبقه بندي نمود.
الف). طبقه بندي زمينها بر حسب نوع مصالح متشكله
مصالح تشكيل دهندة انواع زمينها، به غير از زمينهاي سنگي، عبارتند از شن، ماسه، سيلت، رس و مواد آلي يا ارگانيكي حاصله از گياهان.
ب) طبقه بندي زمينها بر حسب وضعيت طبيعي
زمينها را بر حسب وضعيت طبيعي به دو دسته زمينهاي خاكريزي شده يا مصنوعي و زمينهاي طبيعي تقسيم مي كنند.
ج) طبقه بندي زمينها بر حسب ميزان نشست
زمينهاي غير قابل تراكم
زمينهاي با قابليت تراكم كم
زمينهائي با قابليت تراكم زياد
تعيين مقاومت مجاز زمين
تعيين ابعاد پي به ميزان زياد بستگي به قابليت زمين براي تحمل فشار دارد. لذا تعيين مقاومت مجاز زمين از اهميت ويژه اي برخوردار است. زمينهائي كه قبلاً در آنها ساختمان و يا سازه اي ساخته شده است و وضعيت آنها مشخص است ممكن است احتياج به آزمايشهاي مجدد نداشته باشد.
موضوع تعيين مقاومت و ساير مشخصات زمين در مواقعي كه زمين ناشناخته بوده و ساختمان و پروژه ايكه قرار است برروي آن ساخته شود بزرگ و قابل اهميت باشد بسيار حائز اهميت است.
پياده كردن نقشه
پياده كردن نقشه روي زمين قبل از گودبرداري و يا هر نوع عمليات اجرائي بجز برداشتن خاكهاي سطحي و گياهي و كندن بوته ها، غالباً به عمق 15 تا 25 سانتيمتر، صورت مي گيرد. براي پياده كردن نقشه روي زمين دو مشخصه بر و كف بايد معين باشد.
روشهاي گودبرداري و پي كني
الف) گودبرداري در زمينهاي خوب و خشك
ب) گودبرداري در زمينهاي خشك نسبتاً سست
ج) گودبرداري در زمينهاي سست و خشك
گودبرداري وسيع و عميق
در مواقعي كه پي ها نزديك بهم بوده و در عمق نسبتاً زيادي بايد ساخته شوند و يا در مواقعي كه ساختمان داراي زيرزمين بوده و طبعاً پي ها پائين تر از كف تمام شده آن بايد بنا شوند و زمين سست و ريزشي باشد، گودبرداري به يكي از طرق ترانشه محيطي، تيرهاي شيب دار، فرازبندي، و ديوارهاي پرده اي انجام مي گيرد.
روش ترانشه محيطي
در اين روش قبلاً ترانشه اي در پيرامون محل مورد نظر، نظير زيرزمين كه قرار است گودبرداري شود حفر مي كنند. عرض ترانشه بايد براي استقرار چوب بست، ساختن ديوار حائل و فضاي لازم بريا كارگران به اندازة كافي در نظر گرفته شود. ترانشه را به يكي از طرقي كه قبلاً گفته شد حفر كرده و كف آنرا به ضخامت 5 تا 10 سانتيمتر با بتن مگر پوشانده بصورت كاملاً افقي درمي آورند تا سطح مناسبي براي پي سازي و ساختن ديوار زيرزمين بوجود مي آيد. موقعي كه ديوار اطراف كامل شد قسمت مياني را حفر كرده و خاكهاي حاصله را خارج مي كنند سپس كف سازي را انجام مي دهند.
